تاریخ شهر ونکوور کانادا به هزاران سال پیش برمیگردد. اولین ساکنان این شهر بعد از آخرین دوره یخبندان به آن قدم گذاشته اند. حضور مردم در ناحیهای که اکنون به عنوان منطقه تحتانی بریتیش کلمبیا شناخته میشود، از ۸،۰۰۰ تا ۱۰،۰۰۰ سال پیش که یخچالهای طبیعی آخرین عصر یخندان ناپدید شدند، شروع میشود. شواهد باستانشناسی در این منطقه که نزد اقوام اولیه به نام Téméxw S’ólh معروف است، حاکی از وجود اردوگاه فصلی در نزدیکی دهانه رودخانه فریزر است که قدمتش به آن دوره باز میگردد.
اولین اروپاییهایی که این منطقه را کشف کردند، کاپیتانی اسپانیایی به نام José María Narváez در سال ۱۷۹۱ و جورج ونکوور، دریانورد بریتانیایی در سال ۱۷۹۲ بودهاند. این شهر نیز به احترام این دریانورد بریتانیایی، ونکوور نام گرفت. اروپاییان تا یک قرن بعد یعنی در سال ۱۸۶۲، در این منطقه ساکن نشدند. پس از تکمیل خط آهن بین قارهای Canadian Pacific Railway از شرق کانادا، این شهر به سرعت رشد کرد و این امکان را برای خدمات ریلی مداوم در اواخر دهه ۱۸۸۰ فراهم کرد. مهاجران چینی پس از تکمیل خط آهن CPR به طور فزایندهای به این منطقه پا گذاشتند. امواج بعدی مهاجرت ابتدا از اروپا و سپس با ظهور سفرهای جهانی هوایی، از آسیا و دیگر نقاط جهان ادامه یافت.